Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2013

Μια παρουσίαση του (νεο) κλασικισμού . Ανδρέας Κάλβος

Τί είπαν οι ξένοι για την Ελληνική γλώσσα



Στο έργο «Σύντομη ιστορία της Ελληνικής Γλώσσης» του διάσημου γλωσσολόγου Α. Meillet, υποστηρίζεται με σθένος η ανωτερότητα της Ελληνικής έναντι των άλλων γλωσσών. [10]
1.-Ο σπουδαίος Γάλλος συγγραφέας Ζακ Λακαρριέρ είχε δηλώσει
«Στην Ελληνική υπάρχει ένας ίλιγγος λέξεων, διότι μόνο αυτή εξερεύνησε, κατέγραψε και ανέλυσε τις ενδότατες διαδικασίες της ομιλίας και της γλώσσης, όσο καμία άλλη γλώσσα.» [4]
2.-Ο μεγάλος Γάλλος διαφωτιστής Βολταίρος είχε πεί «Είθε η Ελληνική γλώσσα να γίνει κοινή όλων των λαών.» [4]
3.-Ο Γάλλος καθηγητής του Πανεπιστημίου της Σορβόνης Κάρολος Φωριέλ είπε «Η Ελληνική έχει ομοιογένεια σαν την Γερμανική, είναι όμως πιο πλούσια από αυτήν. Έχει την σαφήνεια της Γαλλικής, έχει όμως μεγαλύτερη ακριβολογία. Είναι πιο ευλύγιστη από την Ιταλική και πολύ πιο αρμονική από την Ισπανική. Έχει δηλαδή ότι χρειάζεται για να θεωρηθεί η ωραιότερη γλώσσα της Ευρώπης.» [4]
4.-Η Μαριάννα Μακ Ντόναλντ, καθηγήτρια του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας και επικεφαλής του TLG δήλωσε «Η γνώση της Ελληνικής είναι απαραίτητο θεμέλιο υψηλής πολιτιστικής καλλιέργειας.» [4]
5.-Η τυφλή Αμερικανίδα συγγραφέας Έλεν Κέλλερ είχε πεί «Αν το βιολί είναι το τελειότερο μουσικό όργανο, τότε η Ελληνική γλώσσα είναι το βιολί του ανθρώπινου στοχασμού.» [4]
6.-Ιωάννης Γκαίτε (Ο μεγαλύτερος ποιητής της Γερμανίας, 1749-1832)
«Άκουσα στον Άγιο Πέτρο της Ρώμης το Ευαγγέλιο σε όλες τις γλώσσες. Η Ελληνική αντήχησε άστρο λαμπερό μέσα στη νύχτα.» [4]
7.-Διάλογος του Γκαίτε με τους μαθητές του:
-Δάσκαλε τι να διαβάσουμε για να γίνουμε σοφοί όπως εσύ;
-Τους Έλληνες κλασικούς.
-Και όταν τελειώσουμε τους Έλληνες κλασικούς τι να διαβάσουμε;
-Πάλι τους Έλληνες κλασικούς. [4]
8.-Μάρκος Τίλλιος Κικέρων (Ο επιφανέστερος άνδρας της αρχαίας Ρώμης, 106-43 π.Χ.)
«Εάν οι θεοί μιλούν, τότε σίγουρα χρησιμοποιούν τη γλώσσα των Ελλήνων.»
9.-Ιρίνα Κοβάλεβα (Σύγχρονη Ρωσίδα καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο Λομονόσωφ, 1995)
«Η Ελληνική γλώσσα είναι όμορφη σαν τον ουρανό με τα άστρα.» [4]
10.-Martin Heidegger (Γερμανός φιλόσοφος, απο τους κυριότερους εκπροσώπους του υπαρξισμού του 20ου αιώνος)
«Η αρχαία Ελληνική γλώσσα ανήκει στα πρότυπα, μέσα από τα οποία προβάλλουν οι πνευματικές δυνάμεις της δημιουργικής μεγαλοφυΐας, διότι αναφορικά προς τις δυνατότητες που παρέχει στην σκέψη, είναι η πιό ισχυρή και συνάμα η πιό πνευματώδης από όλες τις γλώσσες του κόσμου.» [10]
11.-Max Von Laye (Βραβείον Νόμπελ Φυσικής)
«Οφείλω χάριτας στην θεία πρόνοια, διότι ευδόκησε να διδαχθώ τα αρχαία Ελληνικά, που με βοήθησαν να διεισδύσω βαθύτερα στο νόημα των θετικών επιστημών.» [10]
12.-E, Norden (Μεγάλος Γερμανός φιλόλογος)
«Εκτός από την Κινεζική και την Ιαπωνική, όλες οι άλλες γλώσσες διαμορφώθηκαν κάτω από την επίδραση της Ελληνικής, από την οποία πήραν, εκτός από πλήθος λέξεων, τους κανόνες και την γραμματική.» [10]
13.-Gilbert Murray (Καθηγητής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης)
«Η Ελληνική είναι η τελειότερη γλώσσα. Συχνά διαπιστώνει κανείς ότι μιά σκέψη μπορεί να διατυπωθεί με άνεση και χάρη στην Ελληνική, ενώ γίνεται δύσκολη και βαρειά στην Λατινική, Αγγλική, Γαλλική ή Γερμανική. Είναι η τελειότερη γλώσσα, επειδή εκφράζει τις σκέψεις τελειοτέρων ανθρώπων.»
14.-Ο. Βαντρούσκα (Καθηγητής Γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης)
«Για έναν Ιάπωνα ή Τούρκο, όλες οι Ευρωπαϊκές γλώσσες δεν φαίνονται ως ξεχωριστές, αλλά ως διάλεκτοι μιάς και της αυτής γλώσσας, της Ελληνικής.»
15.-Φρειδερίκος Σαγκρέδο (Βάσκος καθηγητής γλωσσολογίας – Πρόεδρος της Ελληνικής Ακαδημίας της Βασκωνίας)
«Η Ελληνική γλώσσα είναι η καλύτερη κληρονομιά που έχει στη διάθεσή του ο άνθρωπος για την ανέλιξη του εγκεφάλου του. Απέναντι στην Ελληνική όλες, και επιμένω όλες οι γλώσσες είναι ανεπαρκείς.»
«Η αρχαία Ελληνική γλώσσα πρέπει να γίνει η δεύτερη γλώσσα όλων των Ευρωπαίων, ειδικά των καλλιεργημένων ατόμων.»
«Η Ελληνική γλώσσα είναι από ουσία θεϊκή.» [4]
16.-Ερρίκος Σλήμαν (Διάσημος ερασιτέχνης αρχαιολόγος, 1822-1890)
«Επιθυμούσα πάντα με πάθος να μάθω Ελληνικά. Δεν το είχα κάνει γιατί φοβόμουν πως η βαθειά γοητεία αυτής της υπέροχης γλώσσας θα με απορροφούσε τόσο πολύ που θα με απομάκρυνε από τις άλλες μου δραστηριότητες.» [4] (Ο Σλήμαν μίλαγε άψογα 18 γλώσσες. Για 2 χρόνια δεν έκανε τίποτα άλλο από το το να μελετάει τα 2 έπη του Ομήρου)
17.-Γεώργιος Μπερνάρ Σώ (Μεγάλος Ιρλανδός θεατρικός συγγραφέας, 1856-1950)
«Αν στη βιβλιοθήκη του σπιτιού σας δεν έχετε τα έργα των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, τότε μένετε σε ένα σπίτι δίχως φώς.» [4]
18.-Τζέιμς Τζόυς (Διάσημος Ιρλανδός συγγραφέας, 1882-1941)
«Σχεδόν φοβάμαι να αγγίξω την Οδύσσεια, τόσο καταπιεστικά αφόρητη είναι η ομορφιά.» [4]
19.-Ίμπν Χαλντούν (Ο μεγαλύτερος Άραβας ιστορικός)
«Που είναι η γραμματεία των Ασσυρίων, των Χαλδαίων, των Αιγυπτίων; Όλη η ανθρωπότητα έχει κληρονομήσει την γραμματεία των Ελλήνων μόνον.» [4]
20.-Will Durant (Αμερικανός ιστορικός και φιλόσοφος, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Columbia)
«Το αλφάβητόν μας προήλθε εξ Ελλάδος δια της Κύμης και της Ρώμης. Η Γλώσσα μας βρίθει Ελληνικών λέξεων. Η επιστήμη μας εσφυρηλάτησε μιάν διεθνή γλώσσα διά των Ελληνικών όρων. Η γραμματική μας και η ρητορική μας, ακόμα και η στίξις και η διαίρεσις είς παραγράφους… είναι Ελληνικές εφευρέσεις. Τα λογοτεχνικά μας είδη είναι Ελληνικά – το λυρικόν, η ωδή, το ειδύλλιον, το μυθιστόρημα, η πραγματεία, η προσφώνησις, η βιογραφία, η ιστορία και προ πάντων το όραμα. Και όλες σχεδόν αυτές οι λέξεις είναι Ελληνικές.» [4]
21.-Ζακλίν Ντε Ρομιγύ (Σύγχρονη Γαλλίδα Ακαδημαϊκός και συγγραφεύς)
«Η αρχαία Ελλάδα μας προσφέρει μια γλώσσα, για την οποία θα πώ ότι είναι οικουμενική.»
«Όλος ο κόσμος πρέπει να μάθει Ελληνικά, επειδή η Ελληνική γλώσσα μας βοηθάει πρώτα από όλα να καταλάβουμε την δική μας γλώσσα.» [4]
22.-Theodore F. Brunner (Ιδρυτής του TLG και διευθυντής του μέχρι το 1997)
«Σε όποιον απορεί γιατί ξοδεύτηκαν τόσα εκατομμύρια δολλάρια για την αποθησαύριση των λέξεων της Ελληνικής, απαντούμε: Μα πρόκειται για την γλώσσα των προγόνων μας και η επαφή με αυτούς θα βελτιώσει τον πολιτισμό μας.» [10]
23.-D'Eichtal (Γάλλος συγγραφεύς)
«Η Ελληνική γλώσσα είναι μία γλώσσα η οποία διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά, όλες τις προϋποθέσεις μιάς γλώσσης διεθνούς… εγγίζει αυτές τις ίδιες τις απαρχές του πολιτισμού… η οποία όχι μόνον δεν υπήρξε ξένη πρός ουδεμία από τις μεγάλες εκδηλώσεις του ανθρωπίνου πνεύματος, στην θρησκεία, στην πολιτική, στα γράμματα, στις τέχνες, στις επιστήμες, αλλά υπήρξε και το πρώτο εργαλείο, – πρός ανίχνευση όλων αυτών – τρόπον τινά η μήτρα… Γλώσσα λογική και συγχρόνως ευφωνική, ανάμεσα σε όλες τις άλλες…» [7]
24.-Luis José Navarro (Αντιπρόεδρος στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Ευρωκλάσσικα» της Ε.Ε.)
«Η Ελληνική γλώσσα για μένα είναι σαν κοσμογονία. Δεν είναι απλώς μιά γλώσσα…» [6]
25.-R.H. Robins (Γλωσσολόγος και συγγραφεύς)
«Ο Ελληνικός θρίαμβος στον πνευματικό πολιτισμό είναι ότι έδωσε τόσα πολλά σε τόσους πολλούς τομείς [...]. Τα επιτεύγματά τους στον τομέα της γλωσσολογίας όπου ήταν εξαιρετικά δυνατοί, δηλαδή στην θεωρία της γραμματικής και στην γραμματική περιγραφή της γλώσσας, είναι τόσο ισχυρά, ώστε να αξίζει να μελετηθούν και να αντέχουν στην κριτική. Επίσης είναι τέτοια που να εμπνέουν την ευγνωμοσύνη και τον θαυμασμό μας.» [12]
26.-Φρανγκίσκος Λιγκόρα (Σύγχρονος Ιταλός καθηγητής Πανεπιστημίου και Πρόεδρος της Διεθνούς Ακαδημίας πρός διάδοσιν του πολιτισμού)
«Έλληνες να είστε περήφανοι που μιλάτε την Ελληνική γλώσσα ζωντανή και μητέρα όλων των άλλων γλωσσών. Μην την παραμελείτε, αφού αυτή είναι ένα από τα λίγα αγαθά που μας έχουν απομείνει και ταυτόχρονα το διαβατήριό σας για τον παγκόσμιο πολιτισμό.»

Αναδημοσίευση από  : http://www.eleysis-ellinwn.gr

Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2013

Εφηβεύω! τελική εργασία

Η τελική εργασία της ομάδας μας με τίτλο "Εφηβεύω!". Μένουν ακόμα κάποιες μικροδιορθώσεις. Αλλά το 99% της εργασίας είναι έτοιμο! Συγχαρητήρια στα παιδιά!  Καλή συνέχεια και δύναμη εύχομαι σε όλους μας για το επόμενο τετράμηνο! 


Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2013

H ανάγνωση κλασικών έργων και η ωφέλεια τους


Όσοι διαβάζουν κλασικά λογοτεχνικά έργα και ποίηση, ωφελούν περισσότερο τον εγκέφαλό τους από ό,τι αν προσέτρεχαν σε διάφορα εγχειρίδια αυτοβοήθειας, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα.
Οι ερευνητές του πανεπιστημίου του Λίβερπουλ παρακολούθησαν την εγκεφαλική δραστηριότητα σε εθελοντές που διάβαζαν έργα του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, ποιήματα του Τ.Σ. Έλιοτ κι άλλων γνωστών λογοτεχνών. Οι επιστήμονες, σύμφωνα με τη βρετανική «Τέλεγκραφ» διαπίστωσαν ότι όσο πιο απαιτητικά ήσαν τα αναγνώσματα, τόσο πιο έντονη ήταν η ηλεκτρική δραστηριότητα στον εγκέφαλο, βοηθώντας έτσι στην αναζωογόνησή του, στην τόνωση της προσοχής των αναγνωστών και στην καλλιέργεια της –τόσο παραμελημένης στην ψηφιακή εποχή μας– ικανότητας στοχασμού.
Όσο πιο ασυνήθιστες λέξεις, πιο αναπάντεχες φράσεις, προτάσεις με δύσκολη σύνταξη και με βαθιά νοήματα συναντούσαν οι εθελοντές αναγνώστες, τόσο μεγαλύτερη κινητικότητα εμφάνιζαν συγκεκριμένα κέντρα του εγκεφάλου τους, ο οποίος φαινόταν να «ανεβάζει ταχύτητα» για να ανταποκριθεί στις προκλήσεις του βιβλίου.
Ιδίως η ανάγνωση έργων ποίησης, (της οποίας ωστόσο η αναγνωστική επιρροή ολοένα συρρικνώνεται), τονώνει σημαντικά τη δραστηριότητα στο δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου, το οποίο, μεταξύ άλλων, σχετίζεται με την λεγόμενη «αυτοβιογραφική μνήμη» βοηθώντας έτσι τον αναγνώστη να κάνει αναδρομές στο παρελθόν και να στοχαστεί ξανά για τις δικές του εμπειρίες υπό το φως των όσων διαβάζει.
Όλα αυτά, σύμφωνα με τον καθηγητή Φίλιπ Ντέιβις, δείχνουν ότι η ποιοτική λογοτεχνία είναι σαφώς πιο χρήσιμη από τα πολυδιαφημισμένα βιβλία αυτοβοήθειας, που είναι γεμάτα με απλές πρακτικές συμβουλές προς τους ανθρώπους για να κάνουν τη ζωή τους καλύτερη. «Η έρευνα δείχνει τη δύναμη της λογοτεχνίας να μεταβάλει τις νοητικές διαδρομές, να δημιουργεί νέες σκέψεις και διασυνδέσεις τόσο στους νέους, όσο και στους ηλικιωμένους», δήλωσε ο καθηγητής.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν τον εγκέφαλο 30 εθελοντών που σε πρώτη φάση διάβασαν το πρωτότυπο κείμενο διαφόρων έργων του Σαίξπηρ («Βασιλιάς Ληρ», «Οθέλλος», «Μάκβεθ»), ενώ σε δεύτερο στάδιο διάβασαν τα ίδια έργα, αλλά σε απλούστερη γλωσσική μορφή. Το πείραμα έδειξε μία σαφή διαφορά στην εγκεφαλική δραστηριότητα ανάμεσα στις δύο φάσεις, καθώς η ανάγνωση του πρωτότυπου Σαίξπηρ τόνωσε σημαντικά την ηλεκτρική δραστηριοποίηση συγκεκριμένων εγκεφαλικών κέντρων, προκειμένου να αντεπεξέλθουν στην κατανόηση του κειμένου, με το οποίο -αντίθετα με το κείμενο στην καθομιλουμένη γλώσσα- δεν ήσαν εξοικειωμένοι οι αναγνώστες-εθελοντές.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτή η δυσκολία είναι που εξασκεί την προσοχή και τη συγκέντρωση του νου και, τελικά, την ικανότητα στοχασμού και αυτοπαρατήρησης. Κάτι που δεν μπορούν να κάνουν τα σκοπίμως εύκολα βιβλία αυτοβοήθειας και γενικότερα η εύπεπτη λογοτεχνία. Οι Βρετανοί ερευνητές σχεδιάζουν, μεταξύ άλλων, σε συνεργασία με συναδέλφους τους από το University College του Λονδίνου, μια νέα μελέτη για τις επιπτώσεις της ανάγνωσης λογοτεχνικών βιβλίων σε ασθενείς με άνοια.

(αναδημοσίευση από athensvoice.gr, 14/1/2013)

Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013

Window With A View




Υπάρχουν όρια στην γλωσσομάθεια ;



Από τους υπερπολύγλωσσους, ικανούς να κατακτήσουν έως και 18 διαφορετικές γλώσσες, έως τους απλά γλωσσομαθείς, οι οποίοι μιλούν άπταιστα τουλάχιστον δύο γλώσσες ακόμη πέρα από τη μητρική τους, οι νέοι καθώς επίσης οι μετανάστες και οι εργαζόμενοι στην παγκόσμια πλέον οικονομία, ακούσια, ξαναγράφουν τους κανόνες της επικοινωνίας. Θα μπορούσε να γίνει λόγος για την ανέγερση ενός σύγχρονου πύργου της Βαβέλ, όπου οι γλώσσες συνεχίζουν ακόμη να διασταυρώνονται και να συγχέονται, αλλά στο τέλος και σε αντίθεση με τον βιβλικό μύθο η κατανόηση και η επικοινωνία καταλήγουν να είναι αρτιότερες και πιο ολοκληρωμένες.

Η πολυγλωσσία πλέον αποτελεί βασική ανάγκη αλλά παράλληλα και προσωπική επιδίωξη των περισσότερων νέων ανθρώπων. Στην Πολωνία το ποσοστό των νέων μεταξύ 17 και 23 ετών που δηλώνει πως μιλάει ικανοποιητικά ακόμη δύο γλώσσες πέρα από τη μητρική του, αγγίζει το 67% και στη Γαλλία το 64%, ενώ στη χώρα μας το ποσοστό των μαθητών που διδάσκεται τουλάχιστον μία ξένη γλώσσα ανέρχεται στο εξαιρετικό 92%. Μια γρήγορη ανάγνωση των δεδομένων που αφορούν τις ανθρώπινες γλώσσες αρκεί για να γίνει κατανοητό το μεγαλείο, στην κυριολεξία, της ανθρώπινης δυνατότητας (και παράλληλα ανάγκης) για επικοινωνία. Σήμερα ανά την υφήλιο είναι καταγεγραμμένα 7.000 διαφορετικά γλωσσικά ιδιώματα που συνθέτουν ένα εξαιρετικό γλωσσικό χαρμάνι, το οποίο όμως, σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι καταδικασμένο κατά τη διάρκεια των πενήντα επόμενων ετών, αν όχι να αποσυντεθεί, σίγουρα να περιοριστεί.

Οι παράμετροι. Υπάρχουν ωστόσο παράμετροι πολιτισμικές, περιβαλλοντικές, φυσικές ή και νευρολογικές οι οποίες επιτρέπουν σε κάποιον να φτάσει σε εξαιρετικά επίπεδα πολυγλωσσίας, ενώ την ίδια στιγμή κάποιος άλλος να παλεύει σε όλη του τη ζωή για να μάθει τα βασικά αγγλικά; Στο τελευταίο του βιβλίο, «Το τέλος της Βαβέλ» («Babel no more», Free press, 2012), στο οποίο παρουσιάζει τις εξαιρετικές περιπτώσεις πολύγλωσσων ανθρώπων, συχνά αυτοδίδακτων, ικανών να επικοινωνήσουν ακόμη και σε είκοσι διαφορετικές γλώσσες, ο αμερικανός δημοσιογράφος Μάικλ Εραρντ κάνει λόγο εξαρχής για έναν ειδικό νευρολογικό μηχανισμό με τον οποίο είναι προικισμένοι οι πολύγλωσσοι, για ένα δώρο της φύσης εν τέλει, το οποίο μπορεί να ενισχυθεί είτε εξαιτίας μιας περιπλανώμενης ανά τον κόσμο ζωής είτε εξαιτίας άλλων καταστάσεων και συνθηκών που αναγκάζουν τους πολύγλωσσους να κατακτήσουν δύο ή τέσσερις ή έξι ή ακόμη και δεκαέξι… ξένες γλώσσες. Μεταξύ αυτών των χαρισματικών ανθρώπων που συνάντησε ο Αμερικανός, ξεχωρίζει η περίπτωση του Αλεξάντερ Αργκουέγιες από το Μπέρκλεϊ, ο οποίος σε διάστημα 456 ημερών πέρασε σχεδόν πέντε χιλιάδες ώρες μελετώντας τις 52 γλώσσες που γνωρίζει. Αξιοσημείωτο γεγονός, ότι ο πολύγλωσσος αυτός άνθρωπος ζει με το επίδομα ανεργίας και από κάποιες ελάχιστες μεταφράσεις που κάνει περιστασιακά, συνήθως από τα κορεατικά στα αγγλικά. Ομως πόσες γλώσσες, πράγματι, κατείχε ο εκκεντρικός Αμερικανός; Πόσες γλώσσες μπορεί πρακτικά να μάθει ένας άνθρωπος;
Ο Αντρέα Μόρο, καθηγητής Γενικής Γλωσσολογίας στο Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ανώτερων Σπουδών της Παβίας (IUSS), διερευνώντας το φαινόμενο της πολυγλωσσίας, υποστηρίζει πως «μπορούμε να εξηγήσουμε με συγκεκριμένες και ακριβείς επιστημονικές διεργασίες πόσες γλώσσες μπορεί να κατακτήσει ο ανθρώπινος εγκέφαλος, πόσες είναι αυτές που πραγματικά αφομοιώνει και πόσες απλώς, τρόπον τινά, σκαλώνουν στη μνήμη μας». Ο ιταλός γλωσσολόγος κάνει λόγο για «όρια» της γλωσσομάθειας και αντί να διαβλέπει το τέλος της ανέγερσης αυτού του σύγχρονου πύργου της Βαβέλ, κυρίως επιδιώκει να προσδιορίσει τα όριά του: όλα αρχίζουν στην πρώιμη παιδική ηλικία και δυστυχώς τελειώνουν με την εφηβεία. Εως την εφηβεία, υπογραμμίζει ο Μόρο, οι γλώσσες μαθαίνονται αυθόρμητα αλλά ύστερα από το πέρασμά της ο εγκέφαλος χάνει την πλαστικότητά του και για αυτόν τον λόγο πρέπει να χρησιμοποιηθούν άλλα μέσα, όπως για παράδειγμα η μνήμη. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως οι ενήλικοι δεν μπορούν να διδαχτούν μια ξένη γλώσσα, αλλά είναι δεδομένο πως τα νευρολογικά μονοπάτια διανύονται δυσκολότερα και όχι τόσο αυτόματα όσο πριν. Οι γραμματικές που μπορεί να αφομοιώσει ο ανθρώπινος εγκέφαλος μπορεί να είναι αρκετές αλλά σίγουρα δεν είναι απεριόριστες. Με όσα υποστηρίζει ο ιταλός ερευνητής συμφωνεί (έμμεσα) και ο Εραρντ. Εχοντας μελετήσει όσους πολύγλωσσους ανθρώπους κατάφερε να εντοπίσει ανά την υφήλιο, ο Αμερικανός κατέληξε στο συμπέρασμα πως οι γλώσσες που μπορεί να μάθει ικανοποιητικά ένας άνθρωπος ανέρχονται γύρω στις δέκα, ενώ οι πιθανές υπόλοιπες γλωσσικές γνώσεις αποτελούν τμήμα των «συζητήσεων επιβίωσης», όπως συγκεκριμένα τις αποκαλεί.

Η καθημερινή ζωή. Αφήνοντας όμως κατά μέρος τα επιστημονικά πειράματα και εστιάζοντας στην καθημερινή ζωή, είναι πλέον δεδομένο πως για να μπορέσει κάποιος να ανταποκριθεί και να επικοινωνήσει μέσα σε αυτήν τη νέα, σύγχρονη Βαβέλ που ζούμε, είναι απαραίτητο να ξέρει να μιλάει, να διαβάζει και να γράφει σε δύο ή και περισσότερες γλώσσες. Η Κλερ Καμς, γλωσσολόγος, καθηγήτρια στο Μπέρκλεϊ και μία από τους ειδικούς με τους οποίους συνομίλησε ο Εραρντ για τις ανάγκες συγγραφής του βιβλίου του, θεωρεί πως η ερώτηση «πόσες γλώσσες γνωρίζεις;», αν όχι λανθασμένη, είναι σίγουρα μερική καθώς η σωστή ερώτηση θα έπρεπε να είναι «σε πόσες γλώσσες ζεις;». Πέρα από αναγκαία ως εργαλείο επαγγελματικής ανέλιξης, η εκμάθηση γλωσσών αποτελεί και σημείο ουσιαστικής επαφής μεταξύ διαφορετικών λαών και πολιτισμών, προσφέροντας τη δυνατότητα μιας καλύτερης αμοιβαίας κατανόησης των ανθρώπων και συμβάλλοντας στην εξάλειψη φαινομένων όπως η ξενοφοβία, η μισαλλοδοξία και ο ρατσισμός. Οι διαφορετικές γλώσσες συνεπάγονται και πολλαπλές αναγνώσεις τού ούτως ή άλλως πολυσήμαντου κόσμου μας. Οσο περισσότερες οι αναγνώσεις και οι ερμηνείες τόσο περισσότερες και οι προοπτικές.


Link : http://xenesglosses.eu/2012/06/yparxoun-oria-stin-glossomatheia/#ixzz2HsXv2Edv

Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2013

Πώς ο δυτικός τρόπος γονεϊκής φροντίδας μπορεί να εμποδίζει την ψυχοκινητική ανάπτυξη



Ερευνητικές εργασίες που παρουσιάστηκαν σε Συμπόσιο στο Πανεπιστήμιο Notre Dame των ΗΠΑ υποδεικνύουν ότι ο σύγχρονος τρόπος φροντίδας των βρεφών από τους γονείς είναι πιθανό να εμποδίζει την ομαλή ανάπτυξη του εγκεφάλου. Οι επικρατούσες κοινωνικές πρακτικές και οι πολιτισμικές πεποιθήσεις του σύγχρονου δυτικού τρόπου ζωής αποτρέπουν την υγιή συναισθηματική ανάπτυξη και ανάπτυξη του εγκεφάλου στα παιδιά, σύμφωνα με έναν όγκο ερευνών από διάφορα πεδία έρευνας, που παρουσιάστηκαν στο Πανεπιστήμιο του Notre Dame.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Darcia Narvaez, η μακροπρόθεσμη υγεία της Αμερικανικής νεολαίας έχει χειροτερεύσει πολύ, ιδιαίτερα σε σύγκριση με 50 χρόνια πριν. Ο καθηγητής ειδικεύεται στην ηθική ανάπτυξη των παιδιών και στο πως οι πρώιμες εμπειρίες ζωής κατά την βρεφική και παιδική ηλικία επηρεάζουν την ανάπτυξη του εγκεφάλου.
«Κακές πρακτικές και πεποιθήσεις που συστήνονται από περίγυρο και επαγγελματίες έχουν επικρατήσει στον πολιτισμό μας, όπως η χρήση υποκατάστατου μητρικού γάλακτος, η απομόνωση των βρεφών σε ξεχωριστά δωμάτια ή η πίστη ότι εάν απαντήσεις υπερβολικά γρήγορα σε ένα ανήσυχο βρέφος θα το «κακομάθεις»», αναφέρει ο Narvaez.
Αυτό το νέο ερευνητικό πεδίο συνδέει συγκεκριμένες πρώιμες πρακτικές ανατροφής των βρεφών από τους γονείς – πρακτικές που ήταν επικρατείς σε παλαιότερες ανθρώπινες κοινωνίες κυνηγών – συλλεκτών – με ευνοικές και υγειινές εκβάσεις στην ενήλικη ζωή, έτσι που πολλοί ειδικοί ξανασκέφτονται μερικές από τις μοντέρνες, πολιτισμικές νόρμες στην ανατροφή των παιδιών.
«Ο μητρικός θηλασμός για τα βρέφη, η απάντηση στο κλάμα τους, η σχεδόν συνεχής σωματική επαφή και το άγγιγμα, και η φροντίδα από πολλούς ενήλικες αποτελούν μερικές από τις αρχαίες πρακτικές γονεικής ανατροφής που έχουν αποδειχθεί να επιδρούν θετικά στην ανάπτυξη του εγκεφάλου, κάτι το οποίο όχι μόνο σχηματίζει την προσωπικότητα, αλλά επίσης βοηθάει και στην σωματική υγεία και στην ηθική ανάπτυξη του παιδιού», λέει ο καθηγητής.
Έρευνες δείχνουν ότι το να απαντάει ο γονιός στις ανάγκες ενός βρέφους (να μην αφήνει το παιδί να κλαίει μέχρι να «ηρεμήσει») έχει δειχθεί να επηρεάζει βαθιά την ωρίμανση της συνείδησης. Θετική επαφή, άγγιγμα και αγκαλιά βελτιώνουν την αντίδραση του παιδιού στο στρες, τον έλεγχο παρορμήσεων και την ικανότητα εμπάθειας και συναίσθησης. Το ελεύθερο παιχνίδι στην φύση επηρεάζει θετικά τις κοινωνικές δεξιότητες και την επιθετικότητα. Και ο αυξημένος αριθμός ατόμων που φροντίζουν με αγάπη ένα παιδί (πέρα από τη μητέρα του μόνο) προβλέπει τον δείκτη νοημοσύνης του, την ανθεκτικότητα του εγώ του σε δυσμενείς καταστάσεις και την ικανότητα να νιώθουν τους άλλους.
Στις ΗΠΑ υπάρχει μια μείωση σε όλες αυτές τις χαρακτηριστικές πρακτικές. Αντί να τα παίρνουν αγκαλιά, τα βρέφη ξοδεύουν τον περισσότερο χρόνο τους απομονωμένα σε ρηλάξ, καροτσάκια και καρεκλάκια αυτοκινήτου, σε αντίθεση με ότι γινόταν στο παρελθόν. Μόνο 15% των μητέρων θηλάζουν τα παιδιά τους στους 12 μήνες, ενώ το εκτεταμένο δίκτυο της οικογένειας έχει σπάσει και το ελεύθερο παιχνίδι που επιτρέπεται από τους γονείς έχει μειωθεί δραματικά από την δεκαετία του ’70 και έκτοτε.
Είτε πρόκειται για συνέπεια αυτών των σημερινών πρακτικών φροντίδας είτε πρόκειται για συνέπεια άλλων παραγόντων, παρατηρείται μια επιδημία διαταραχών άγχους, συμπεριφοράς, προσοχής, συναισθηματικών και επικοινωνίας σε όλες τις ηλικιακές ομάδες, συμπεριλαμβανομένων των μικρών παιδιών, με αυξανόμενα ποσοστά επιθετικής συμπεριφοράς και ανυπακοής σε παιδιά, με μειωμένη ικανότητα εμπάθειας και συναίσθησης σε φοιτητές και νέους ενήλικες, μιας ικανότητας που αποτελεί την βάση για συμπεριφορά ηθική που σκέφτεται τον άλλον.
Σύμφωνα με τον Narvaez, βέβαια, τα πράγματα για ένα συγκεκριμένο παιδί δεν είναι ποτέ νομοτελειακά, έτσι που άλλοι συγγενείς και δάσκαλοι μπορούν επίσης να έχουν θετική επίδραση όταν ένα παιδί αισθάνεται ασφαλές με την παρουσία τους. Επιπρόσθετα, πρώιμα ελλείμματα μπορούν να αναπληρώνονται αργότερα.
Ο δεξιός εγκέφαλος, που σε μεγάλο βαθμό καθορίζει την ρύθμιση και έλεγχο του εαυτού μας, την δημιουργικότητά μας και την εμπάθεια, μπορεί να αναπτύσσεται καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής μας. «Ο δεξιός εγκέφαλος ωριμάζει μέσα από εμπειρίες ολιστικές, που περιλαμβάνουν το σώμα και τις αισθήσεις, όπως το παιχνίδι αναστάτωσης, ο χορός και η ελεύθερη καλλιτεχνική έκφραση. Έτσι, σε κάθε ηλικιακή στιγμή, οι γονείς μπορούν να φτιάξουν μια δημιουργική δραστηριότητα με το παιδί και να ωριμάσουν μαζί του.»

Σχολιασμός
Το δέρμα του ανθρώπου αναπτύσσεται κατά την διάρκεια της εμβρυικής περιόδου από το εξώδερμα, από την ίδια δηλαδή στιβάδα που αναπτύσσεται και ο εγκέφαλος και το νευρικό σύστημα. Το δέρμα για τον άνθρωπο αποτελεί προέκταση του ίδιου του εγκεφάλου. Το ανώριμο ανθρώπινο νεογέννητο, το πιο ανώριμο νεογέννητο στα θηλαστικά, εξαρτάται απόλυτα από τον ενήλικα. Ο εγκέφαλός του θα τριπλασιάσει το μέγεθός του μέσα σε ένα μόλις χρόνο, στον πρώτο χρόνο. Ενώ στην γέννηση είναι σχετικά αδιαφοροποίητη μάζα, στο τέλος των πρώτων 3 χρόνων έχουν σχηματιστεί οι περισσότερες συνδέσεις μεταξύ των νευρικών κυττάρων, η περισσότερη καλωδίωση και δημιουργία «δικτύων» μεταξύ των κυττάρων. Τα πρώτα 3 χρόνια της ζωής είναι κρίσιμα για την διαμόρφωση σωματική και ψυχική του ανθρώπου, σύμφωνα με πολλές σύγχρονες έρευνες διαφόρων πεδίων επιστημών. Αυτό δεν το λέει κανείς για να υπαινιχθεί ότι τίποτα δεν είναι δυνατό να αλλάξει έκτοτε, αλλά για να δείξει πόσο σημαντική για τις ανθρώπινες κοινωνίες, σε επίπεδο δημόσιας υγείας, παραγωγικότητας, νοημοσύνης και δημιουργικότητας του πληθυσμού, η περίοδος των πρώτων χρόνων της ζωής του ανθρώπου.
Είναι σύνηθες η επιστήμη να αποκαλύπτει και να πρωτοπορεί, η κοινωνία να έπεται και να καθυστερεί να ενσωματώσει την νέα επιστημονική γνώση. Στο πεδίο της γονεικής φροντίδας υπάρχει αυτήν την στιγμή ξεκάθαρα στον δυτικό κόσμο ένα χάσμα ανάμεσα στο τι έχει αποκαλυφθεί και κατακτηθεί από την επιστήμη και στο τι εφαρμόζεται σε καθημερινές πρακτικές από τον σημερινό γονιό, στα πλαίσια του δυτικού τρόπου ζωής. Όλοι όσοι ενδιαφερόμαστε για τα μικρά παιδιά και για το μέλλον της ανθρωπότητας χρειάζεται να βοηθήσουμε, ως γονείς και ως επαγγελματίες, ώστε να επιταχυνθεί μια αλλαγή παραδείγματος για τον τρόπο που φροντίζουμε τα μικρά μας, πιο σύμφωνη με τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα.
Η αγκαλιά, το άγγιγμα, είναι τόσο απαραίτητα για ένα βρέφος όσο και αέρας που αναπνέει. Κάθε φορά που ένα αγαπημένο πρόσωπο ανταποκρίνεται κατάλληλα και έγκαιρα σε ένα βρέφος, το βοηθά να φτιάξει στον εγκέφαλό του συνδέσεις αγάπης και να ωριμάσει. Κάθε φορά που αφήνεται να κλάψει για ώρα χωρίς απόκριση πεθαίνουν νευρικά κύτταρα και φτιάχνονται συνδέσεις του άγχους. Ο μητρικός θηλασμός και η εγγύτητα των γονιών με το μικρό παιδί αποτελούν προέκταση της ενδομήτριας ζωής και ασφάλειας, το μέσο ώστε ένα εντελώς ανώριμο πλάσμα να αναπτύξει δύο άκρως σημαντικές παραμέτρους του είναι του: τον δεξιό εγκέφαλο, δηλαδή το κομμάτι του εγκεφάλου που έχει να κάνει με τις ανθρώπινες σχέσεις, με την εμπάθεια, με την επαφή, με τα συναισθήματα, με την δημιουργικότητα και την μη λεκτική επικοινωνία. Και το ανοσοποιητικό του σύστημα, εντελώς ανώριμο στην γέννηση, υποβοηθούμενο να αναπτυχθεί μέσα από τους παράγοντες που προσφέρει ο μητρικός θηλασμός, η επαφή και το μοίρασμα μη παθογόνων μικροβίων μεταξύ των μελών της οικογένειας.
Δείτε την τεράστια αύξηση κατά τις τελευταίες δεκαετίες στα μικρά και μεγαλύτερα παιδιά και τους εφήβους τωνπροβλημάτων συμπεριφοράς, των προβλημάτων επικοινωνίας, της αυτιστικής διαταραχής, των συναισθηματικών διαταραχών, της ελλειμματικής προσοχής, των προβλημάτων συμμόρφωσης – conduct – και χρήσης ναρκωτικών ουσιών, των προβλημάτων μέσα στις οικογένειες. Πως μπορούμε να αρνηθούμε ότι αυτή η αύξηση μπορεί να σχετίζεται με τον τρόπο που μεγαλώνουμε στις δυτικές πόλεις τα μικρά μας;Χρειάζεται μια εντυπωσιακή στροφή των σύγχρονων κοινωνιών προς αυτό που επιτάσσει η σύγχρονη επιστήμη: «Προσέξτε τα τρία πρώτα χρόνια της ζωής του κάθε ανθρώπου»! Βιαζόμαστε να τα μεγαλώσουμε, να τελειώσει η παιδικότητα, να έχουμε παιδιά χωρίς κόπο, χωρίς πόνο, να τα βάζουμε από την αρχή για ύπνο και να κοιμούνται από μόνα τους, να μην θέλουν αλληλεπίδραση, να μην θέλουν αγκαλιά, να παίζουν μόνα τους, να μας αφήσουν να πάμε διακοπές χωρίς αυτά μόλις τα γεννήσουμε, να τα αφήσουμε στις γιαγιάδες για να διατηρήσουμε την ζωή μας, να χρησιμοποιούμε οτιδήποτε σχετικό με «κοιμάμαι – μεγαλώνω», να μην μας απασχολούν συχνά με το φαγητό τους. Αξία μας είναι το παιδί να μεγαλώνει σωματικά και κουτσουρεμένα ψυχικά. Πρέπει να δώσουμε από την αρχή στο παιδί πρωτείνη ζωική για να μεγαλώσει, να διογκωθεί, να γίνει υπερβολικά ψηλό, ίσως παχύσαρκο, να κοιμάται βαθιά – είτε προσπαθώντας να χωνέψει την ζωική πρωτείνη είτε γιατί απελπίστηκε κλαίγοντας μοναχικά χωρίς απόκριση – , να ανεξαρτητοποιηθεί πρόωρα. Το φυσιολογικό ανθρώπινο βρέφος που επιζητά ωρίμανση μέσα από συνεχή επαφή, αλληλεπίδραση, συνδιαλλαγή, αγκαλιά, που κοιμάται ανήσυχα, σε ελαφρύ ύπνο ονείρων και με χάδι, είναι κάτι παθολογικό, μακριά από εμάς. Η προαγωγή του μητρικού θηλασμού, η πρόληψη χρόνιων σωματικών και ψυχικών ασθενειών δεν θα έχει καμία τύχη όσο δεν συνειδητοποιούμε ότι για να συμβεί πρέπει να αλλάξουμε στις κοινωνίες μας ριζικά και συνολικά τον τρόπο που βλέπουμε το μικρό παιδί. Ότι πρέπει να καταργήσουμε την κουλτούρα του μπιμπερό, της απόστασης και του μοναχικού βρέφους με την πιπίλα στο καρότσι του, πρέπει να αλλάξουμε το παράδειγμα της κοινωνίας μας, να αφοσιωθούμε στο μεγάλωμα των βρεφών μας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται – σε άδεια μητρότητας και πατρότητας, σε επένδυση χρόνου κλπ -, γιατί στο τέλος θα είμαστε όλοι κερδισμένοι, και τα βρέφη μας και οι ενήλικες αργότερα και η κοινωνία μας και η οικονομία μας. Πρέπει να εγκαθιδρύσουμε ως κυρίαρχη την κουλτούρα του μητρικού θηλασμού και της εγγύτητας των γονιών με τα μικρά τους παιδιά.
Πρέπει να επενδύσουμε στα πρώτα τρία χρόνια της ζωής του ανθρώπου. Αν μας φαίνεται δύσκολο ως γονείς, να θυμόμαστε ότι η δυσκολία του σήμερα θα γίνει ευκολία του αύριο. Και το αντίθετο, δυστυχώς συχνά η ευκολία του σήμερα γίνεται δυσκολία του αύριο. Έβλεπα πρόσφατα ένα επεισόδιο κοινωνικής σειράς στην τηλεόραση. Μία πολυάσχολη μεσήλικη δημοσιογράφος δεν μπορούσε πια να λειτουργήσει λόγω αλκοολισμού. Το πρόβλημά της ήταν η κόρη της, με την οποία δεν είχε καμία ψυχική επικοινωνία και η οποία αρνιόταν να την δει. Αρκετές δεκαετίες πριν, όταν η κόρη της ήταν στα πρώτα χρόνια της ζωής, η μητέρα δεν την έβλεπε σχεδόν καθόλου, είχε έντονη επαγγελματική ζωή και τελικά χώρισε και με τον πατέρα ο οποίος και την ανέθρεψε. Όλα περνούν σε αυτήν την ζωή, πράγματα της καθημερινότητας που μας φαίνονται τόσο τεράστια όταν τα ζούμε μας φαίνονται τόσο ποταπά μετά από κάποιο χρόνο, αλλά η ουσία που μένει είναι: οι προσωπικές μας σχέσεις με τα βασικά μας κοντινά πρόσωπα, τα μετρημένα στα δάχτυλα των χεριών, σχέσεις που μας επηρεάζουν για όλη τη διάρκεια της ζωής μας. Η μητέρα αυτή δεν επένδυσε καθόλου στα τρία χρόνια της ζωής του παιδιού της. Και το ψάχνει έκτοτε.. Γιατί παιδιά μια φορά κάνεις και η σχέση μας με τα παιδιά μας – και με τους γονείς μας – είναι ό,τι πιο σημαντικό συμβαίνει στην ζωή μας.

Περισσότερες πληροφορίες: http://ccf.nd.edu/symposium/2012-symposium-presentations/

Μετάφραση/ Σχολιασμός: Στέλιος Παπαβέντσης MRCPCH DCH IBCLC 2013



Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2013

Ψηφιακά εκπαιδευτικά βοηθήματα


Κάνετε κλικ στην ιστοσελίδα του schooltime και θα βρείτε πολύτιμο υλικό για τα φιλολογικά μαθήματα σας . Μπορείτε να κατεβάσετε δωρεάν σχολικά βοηθήματα σε μορφή pdf...  
Το schooltime.gr λειτουργεί ως χώρος συλλογής και διάθεσης ψηφιακού εκπαιδευτικού υλικού με ελεύθερη διανομή. Σκοπός των δημιουργών είναι η «υποστήριξη» του μαθητή και στόχος η συγκρότηση μιας αξιόλογης «βάσης» εκπαιδευτικού υλικού για όλες τις τάξεις του Γυμνασίου και του Λυκείου…

Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2013

Για το παιδί





Εάν ένα παιδί ζει μέσα στην κριτική μαθαίνει να κατακρίνει. 

Εάν ένα παιδί ζει μέσα στην έχθρα, μαθαίνει να καυγαδίζει. 

Εάν ένα παιδί ζει μέσα στην ντροπή, μαθαίνει να αισθάνεται ένοχο. 

Εάν ένα παιδί ζει μέσα στον έπαινο, μαθαίνει να εκτιμά. 

Εάν ένα παιδί ζει μέσα σε ενθάρρυνση, μαθαίνει να έχει εμπιστοσύνη. 

Εάν ένα παιδί ζει μέσα στην κατανόηση, μαθαίνει να είναι υπομονετικό.

Εάν ένα παιδί ζει μέσα στη δικαιοσύνη, μαθαίνει να είναι δίκαιο. 

Εάν ένα παιδί ζει μέσα σε ασφάλεια, μαθαίνει να πιστεύει.

Εάν ένα παιδί ζει μέσα σε επιδοκιμασία, μαθαίνει να έχει αυτοεκτίμηση.

Εάν ένα παιδί ζει μέσα σε παραδοχή και φιλία, μαθαίνει να βρίσκει την αγάπη μέσα στον κόσμο.  R. RUSSEL 

------------

Βρες χρόνο για δουλειά -
αυτό είναι το τίμημα της επιτυχίας.
Βρες χρόνο για σκέψη -
αυτό είναι η πηγή της δύναμης.
Βρες χρόνο για παιχνίδι -
αυτό είναι το μυστικό της αιώνιας νιότης.
Βρες χρόνο για διάβασμα -
αυτό είναι το θεμέλιο της γνώσης.
Βρες χρόνο να είσαι φιλικός -
αυτό είναι ο δρόμος προς την ευτυχία.
Βρες χρόνο για όνειρα -
αυτά θα τραβήξουν το όχημά σου ως τ' αστέρια.
Βρες χρόνο ν' αγαπάς και ν' αγαπιέσαι -
αυτό είναι το προνόμιο των Θεών.
Βρες χρόνο να κοιτάς ολόγυρα σου -
είναι πολύ σύντομη η μέρα για να 'σαι εγωιστής.
Βρες χρόνο να γελάς -
αυυό είναι η μουσική της ψυχής.
Βρες χρόνο να είσαι παιδί -
για να νοιώθεις αυθεντικά ανθρώπινος.
Τ όνειρο του παιδιού είναι η Ειρήνη. Τ' όνειρο της μάνας είναι η Ειρήνη.
τα λόγια της αγάπης κάτω από τα δέντρα είναι η Ειρήνη....
Ειρήνη είναι ένα ποτήρι ζεστό γάλα κι ένα βιβλίο μπροστά στο παιδί που ξυπνάει.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ