Γιούλα Ράπτη, Γράμματα σ έναν ξένο

Mε αρπάξατε από το πόδι:
«Για πού το βάλαμε;».
«Στο δάσος, να πάρω λίγο καθαρό αέρα», δικαιολογήθηκα.
«Στο καλό . Ήθελα μόνο να σου πω ότι εγώ είμαι λύκος-άγριος και μόνος-.αλλά κι εσύ λύκος είσαι ντυμένος Κοκκινοσκουφίτσα, η πιο μοναχική Κοκκινοσκουφίτσα που γνώρισα».
«Εγώ είμαι λύκος του γλυκού νερού »απάντησα.
«Θα φαγωθούμε στο τέλος, αγαπητέ μου»

[ΓΙΟΥΛΑ ΡΑΠΤΗ, από το γράμμα 8 , Εκ των υστέρων Γράμματα σ’ έναν ξένο,Γαβριηλίδης 2010]